Vraag: Wat is de houdbaarheid van de chloordioxideoplossing en hoe weet ik dat?
Het chloordioxide wordt in het water opgelost als een bruingeel gas. De oplossing ziet er meestal gelig uit. Als het vat open is, ontsnapt het gas vrij snel en blijft er een duidelijke oplossing over. Hoe duidelijker de oplossing, hoe minder chloordioxide deze bevat en hoe zwakker het effect van de oplossing. U kunt de houdbaarheid verlengen door de container te sluiten en te koelen (bijv. in de koelkast). CDS gaat over het algemeen niet zo lang mee als CDSplus.
Vraag: Ik heb zo’n en zo’n ziekte of zo’n en zo’n symptoom. Hoe moet ik MMS/CDSplus doseren of innemen?
Neem me niet kwalijk, maar ik kan, mag en wil deze vraag niet beantwoorden. Onze filosofie is om iedereen te voorzien van de informatie die hij/zij nodig heeft om een beslissing voor zichzelf te nemen en vervolgens, indien nodig, een beslissing voor hem/haar te nemen. een zelfbehandeling met chloordioxide uit te voeren op eigen verantwoordelijkheid of niet. We willen hier niemand adviseren of ontmoedigen, en we willen zeker niet de beslissing van iemand overnemen. Dit is het oude denken zoals in de orthodoxe geneeskunde: “Jullie dokter bepaalt wat, wanneer en hoeveel ik van wat moet nemen. Ik ben alleen maar het offerlam.” Zelfs artsen vinden dit systeem meestal overweldigend voor hen. Chloordioxide dat oraal wordt ingenomen heeft een zeer breed-spectrum-effect en wordt meestal zeer goed verdragen. Voor zover ik weet, heeft niemand tot nu toe blijvende schade geleden. De protocollen MMS-1000 en CDS-1000 zijn in meer dan 90% van de gevallen van toepassing van preventie over gemiddelde ontsteking tot chronische ziekte volledig voldoende. Indien van toepassing. ze worden gecombineerd met externe toepassingen zoals baden en klysma’s. Voor levensbedreigende aandoeningen zoals kanker gebruiken velen ook de 1000 of 2000 protocollen, maar vaak verhogen ze de CDSplus dagdoseringen met 3-5 keer. Alle andere innameformulieren en protocollen zijn slechts in zeer zeldzame gevallen nodig. Malaria, bijvoorbeeld, is een van de weinige infectieziekten waarbij we de ziekteverwekker in slechts 4 uur kunnen elimineren door een enkele hoge dosis (18 geactiveerde druppels voor volwassenen en 8 geactiveerde druppels voor kinderen). Deze vraag is geen kwestie van kennis, maar van verantwoordelijkheid, namelijk persoonlijke verantwoordelijkheid!
Vraag: Hoe zit het met mijn “goede” darmbacteriën?
Als MMS alle bacteriën doodt, dan moet het ook mijn goede darmbacteriën aanvallen. Dit is het meest voorkomende bezwaar tegen een orale inname van MMS. De beknopte ervaringsverslagen tonen echter aan dat MMS de goede darmflora niet schaadt, zelfs niet bij een langere continue inname. We hebben hier geen wetenschappelijk onderbouwde verklaringen voor, maar we hebben wel plausibele en logische verklaringsmodellen. Chloordioxide is een oxidatiemiddel. Waterstofperoxide en ozon zijn zeer krachtige oxidatiemiddelen en kunnen zowel lichaamscellen als goede bacteriën vernietigen. De volgende zwakkere oxidator is zuurstof. Onze lichaamscellen en onze goede darmbacteriën (1,45 volt) zijn in staat om hun elektronen vast te houden tegenover de sterke oxidatiezuurstof. Anders zou elke ademhaling die we nemen vele duizenden cellen in ons lichaam doden. Chloordioxide is een veel zwakkere oxidator. Dus als de cellen hun elektronen met succes kunnen verdedigen tegen een sterke oxidator, kunnen ze dat nog meer doen tegen het zwakkere chloordioxide (0,95 volt). Deze kracht om elektronen vast te houden wordt ook wel redoxpotentiaal genoemd. Interessant is dat de meeste ziekteverwekkende kiemen (overigens, ziekteverwekkende kiemen zijn vaak anaeroob en gebruiken geen zuurstof) een lager redoxpotentiaal hebben dan chloordioxide en daarom als eerste worden aangevallen door de MMS. In de MMS-toepassingsprotocollen worden meestal alleen concentraties aanbevolen waarbij de goede darmflora behouden blijft.
Conclusie: Chloordioxide valt geen lichaamscellen of de “goede” bacteriën aan!
Vraag: Kan ik met de MMS eerst water in het glas doen en dan de NaClO2 en activator laten vallen?
Nee, water vertraagt de reactie heel erg! Volg de volgorde precies volgens bovenstaande instructies!
Vraag: Hoeveel water moet ik nemen voor een orale portie MMS/CDS?
Dit is in principe niet relevant. Als er 3 geactiveerde druppels MMS of bijvoorbeeld 1 ml CDS in het glas zitten en je drinkt het glas, heb je altijd dezelfde hoeveelheid chloordioxide genomen. Als er weinig water in het glas zit, bijvoorbeeld 100ml, smaakt het sterker. Als er veel water in het glas zit, bijvoorbeeld 250 ml, smaakt het milder, maar je moet meer drinken.
Vraag: Wat is de mengverhouding voor citroenzuur 10% of 50% of wijnsteenzuur of andere soortgelijke vragen?
Deze vraag wordt niet meer beantwoord, want we hebben alleen genoegen genomen met het best getolereerde 4-5% zoutzuur als activator. Hier is de verhouding altijd gewoon 1:1.
Vraag: Met welke vruchtensappen, koffie of thee kan ik MMS/CDS nemen?
Ondertussen wordt alleen de MMS-inname met zuiver drinkwater aanbevolen. Zelfs in schijnbaar zuivere vruchtensappen wordt via E-nummers kunstmatige vitamine C (meestal verkregen uit genetisch gemodificeerde maïs) toegevoegd en geëtiketteerd als stabilisator om de houdbaarheid van de sappen drastisch te verlengen. Omdat vitamine C en chloordioxide elkaar in hun werking opheffen, raden Jim Humble en ook Dr. Klinghardt sinds kort aan om MMS/CDS alleen met water in te nemen.
Een tip: Wie de smaak en geur van MMS te hard is, moet de neus houden met het inkomen of veranderen in de veel betere compatibele en pH-neutrale CDSplus.
Vraag: Er zijn instructies op het internet om het resterende zuur in het geactiveerde MMS met natriumbicarbonaat te neutraliseren, moet ik dit doen?
Nee, ondertussen hebben velen er weer afstand van genomen, omdat het het effect van MMS kan aantasten. Dr. Oswald raadt ook aan om een natriumbicarbonaatoplossing te nemen als tegengif in geval van overdosering van MMS.
Vraag: Wanneer moet ik MMS nemen en met welke voedingsmiddelen liever niet?
Toen MMS nog in enkele en hoge enkelvoudige doses werd ingenomen, was deze vraag belangrijk voor een betere tolerantie. Omdat met het MMS-1000 en/of CDS-1000 protocol ondertussen veel kleinere doses en tot acht keer per dag worden ingenomen, is het nu relatief onbelangrijk of men het voor of na de maaltijd neemt. Acht keer per dag op een lege maag zou dan alleen mogelijk zijn tijdens een vastenkuur. Ik denk gewoon aan mijn CDS-flesje als een drankje. Ik maak mezelf ook niet de stress om elk voedsel te onderzoeken of ze het effect van MMS kunnen beperken. Zelfs als ik een keer een ananas heb gegeten, was het effect van een van mijn acht doses per dag licht verzwakt. Dit alles speelt geen enkele rol in dit protocol dat is ontworpen voor 4-6 weken. Dus in dit geval, denk gewoon niet te veel!
Vraag: Kan ik halverwege protocol 1000 even stoppen?
Ja, aangezien dit een reinigingsprogramma is, breng je al het succes niet in gevaar zoals je dat met antibiotica doet, alleen maar omdat je een pauze moest nemen om persoonlijke of professionele redenen. Ga er gewoon op terug wanneer je kunt.
Vraag: Zijn producten in glazen flessen beter dan in plastic flessen?
Aan het begin van de MMS-beweging hadden sommige fabrikanten/leveranciers uit onwetendheid natriumchloriet en de activator in PET-flessen (polyethyleentereftalaat) gebotteld. Deze zijn in de loop van de tijd bros geworden en gebarsten. Ik ken geen enkele aanbieder in de Duitstalige wereld van vandaag die deze fout maakt. HDPE (High Density Polyethylene) is een goedgekeurd materiaal voor deze producten en daarom bieden de meeste fabrikanten hun producten ook aan in HDPE-flessen. HDPE-flessen hebben het voordeel dat ze zeer licht en vooral onbreekbaar zijn. Dit is ook zeer nuttig en belangrijk met de logen en zuren als ingrediënten. Verkopers met glazen flessen geven vaak de indruk dat deze producten op de een of andere manier schoner of gezonder zijn. Het is belangrijk om te weten dat natriumchloriet en zoutzuuroplossingen van levensmiddelenkwaliteit altijd alleen worden geproduceerd, opgeslagen en geleverd door de chemische industrie in HDPE-bussen of HDPE-vaten. Alleen door aan het eind bij de leverancier in glazen flessen te vullen, is de kwaliteit nu ook niet beter. Dr. Andreas Kalcker waarschuwde specifiek voor DMSO-aanbiedingen, die worden aangeboden in een glazen fles met een glazen pipet. De plunjer op de glaspipet is gemaakt van rubber of rubberen vervangers, die allemaal niet geschikt zijn voor DMSO. Deze plunjer zou oplossen en de giftige componenten zouden ermee in oplossing gaan en, indien uitwendig behandeld, ook in de huid worden gebracht. Dit zou ook gelden voor sommige CDL aanbiedingen met een glazen pipet die een rubberachtige plunjer hebben. Voor het kortstondig toedienen van oog-, oor- en neusdruppels is het gebruik van dergelijke druppelaars met plunjers prima, maar de chloordioxideoplossing moet niet permanent gesloten worden opgeslagen met zo’n druppelaar.
Vraag: Waarom wordt een afsluitbare glazen fles dan altijd aanbevolen voor het Protocol-1000?
Leveranciers van chloordioxideproducten zijn zich nu terdege bewust van het verschil tussen PET en HDPE. Niet elke leek kan dit verschil echter direct herkennen en maakt bijvoorbeeld fouten als hij thuis een lege plastic drankfles wil gebruiken. Daarom spelen we het veilig en raden we een afsluitbare glazen fles aan zoals die van IKEA voor de dagelijkse dosis van het 1000-protocol 😉
Vraag: Hoe zit het met de gelijktijdige inname van NEM of medicatie en MMS/CDS?
Tot nu toe zijn we ons niet bewust van enige interactie tussen MMS of chloordioxide en vitamine C / natriumbicarbonaat, met uitzondering van de wederzijdse neutralisatie. Dr. Klinghardt adviseert in de ochtend tot bijvoorbeeld 18:00 uur het MMS-/CDS-1000 protocol en geeft na 3-4 uur dus van 21-22:00 uur dan alle voedingssupplementen (NEM) en indien nodig. noodzakelijke medicatie. Aangezien chloordioxide gewoonlijk slechts 1-2 uur in het lichaam werkt voordat het uiteenvalt in gewoon zout, water en zuurstof, zou dit tijdsinterval voldoende moeten zijn om tot nu toe onbekende, maar mogelijke interacties te vermijden.
Vraag: Kan ik MMS ook nemen met amalgaamvullingen in het gebit of een metalen prothese in het lichaam?
Waarschijnlijk door de geringe hoeveelheid en de korte duur van de actie is er tot nu toe geen schade aan tandvullingen, bruggen, kunstgebitten en implantaten van metaal in het lichaam aan ons gemeld. Als MMS dan bijvoorbeeld het vrijkomende kwik uit de amalgaamvulling zou oxideren tot een in water oplosbaar metaalzout, dat via de nier en de urine kan worden uitgescheiden. CDS of CDSplus lijkt nog onschadelijker dan MMS vanwege de neutrale pH-waarde. Ik ben me er alleen van bewust dat een met bestaande amalgaamvullingen KANNOT zware metalen ontladen volgens Dr. Mutter/Dr. Klinghardt mag dat wel. Hier kunnen grotere hoeveelheden zware metalen zoals kwik vrijkomen, wat het lichaam extra zou belasten.
Vraag: Waarom heb ik al bij de geringste inname van MMS/CDS een zeer sterke misselijkheid of braken of diarree?
Dit is nu eigenlijk zeldzaam en kan verschillende oorzaken hebben. Enerzijds kan er sprake zijn van een zeer zeldzame chloorallergie. Aan de andere kant kan het lichaam erg kiemvrij zijn en deze ene dosis MMS/CDS doodt veel meer ziektekiemen dan andere mensen. Deze hoge concentratie van bacterieel afval veroorzaakt vervolgens de bijwerkingen door de overbelasting van de nieren en de lever. Een andere oorzaak kan de activator zijn als u citroenzuur, wijnsteenzuur, enz. heeft gebruikt in plaats van het aanbevolen zoutzuur. Sommige mensen zijn erg oververzadigd en reageren ook erg heftig op de rest van het zuur in de MMS, hier moet men eerder overgaan op de pH-neutrale CDSplus. Als laatste redmiddel kunt u een parasietenplaag krijgen. Parasieten reageren zeer heftig op chloordioxide, beginnen zich massaal te vermenigvuldigen en morsen in paniek hun darminhoud in ons lichaam. Deze uitscheidingsproducten van de parasieten zoals ammonium, formaldehyde, histamine, maniline zijn neurotoxinen voor ons immuunsysteem en kunnen daarom de ernstige bijwerkingen veroorzaken. Hier zou een parasietkuur, bijvoorbeeld volgens Dr. Andreas Kalcker (zie boek “Back2Balance”) worden aangegeven.
